19به مسجدالنبى صلى الله عليه و آله باز مى‌شدند را مسدود كند، زادگاه او را مستثنى ساخت. مادرش پارۀ تن رسول‌اللّٰه صلى الله عليه و آله ، پدرش بهترين صحابه و نخستين مرد مسلمان دراسلام؛ و خاندان او افضل خاندان عالم بود كه خداوند متعال رجس و پليدى را از آنان دور كرده و تحت «كساء» رسولش، در ظل حمايت خويش وارد ساخته بود.
زينب عليها السلام تحت تربيت چنين خاندان استثنايى رشد كرد. از همان ابتدا با مصيبتهاى فراوانى روبرو شد كه تحمل آن بر بسيارى امكان پذير نبوده و نخواهد بود.
زينب عليها السلام پس از آن كه به سن ازدواج رسيد، طبق گفتۀ رسول خدا صلى الله عليه و آله كه روزى به فرزندان على عليه السلام و جعفر نگاه كرده و فرموده بود: «دختران ما براى پسران ما و پسران ما براى دختران ما»؛ از ميان آن همه خواستگارانى كه داشت به همسرى برادرزاده‌اش، عبداللّٰه بن جعفر بن ابيطالب عليه السلام - كه پنج سال از او بزرگتر بود - در آمد.
زينب كبرى عليها السلام در فاجعۀ كربلا دهها تن از بهترين و عزيزترين كسانش را از دست داد.
آن معصومه فداكار پس از چند روز توقف در دمشق، همراه ساير زنان اهل بيت و كاروان اسراى كربلا به مدينه بازگشت و چنانچه خواهيم گفت در واقعۀ حرّه به سال 62 هجرى و يا سال قحطى مدينه، همراه عبداللّٰه جعفر - كه در دمشق زمين‌هايى داشت - به اين شهر مهاجرت و در همان‌جا وفات يافت.
قريه‌اى كه حضرت زينب عليها السلام در آن مدفون هستند در