12مسكونى آسيا محسوب شده و در هزارۀ سوم قبل از ميلاد قوم «سامى آمورى» در اين سرزمين ساكن و حكومتى در آن تشكيل دادند كه تا سال 1700 قبل از ميلاد دوام آورد.

در اواخر قرن يازدهم قبل از ميلاد، قوم ديگرى نيز «به نام آرامى» در اين كشور مستقر شدند.

در سال 395 ميلادى پس از تجزيه دولت روم به شرقى و غربى، اين كشور جزو قلمرو امپراطورى روم شرقى (بيزانس) گرديد. ¹ به تدريج استيلاى بيزانس بر سوريه ضعيف شد تا اينكه در قرن اول هجرى (هفتم ميلادى) در زمان خلافت ابوبكر، خالدبن وليد مأمور فتح آن گرديد.

ب - پس از اسلام

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در مدت حيات خويش دو بار مرزهاى امپراطورى روم در سرزمين شام را مورد تهاجم نيروهاى نظامى خويش قرار داد. اولين بار در غزوۀ «موته» سپاه اسلام، با سپاه انبوه و تا دندان مسلّح روميان روبرو شد؛ اين غزوه، مقدمات نفوذ به سرزمين شام را براى مسلمين فراهم ساخت. در زمانى ديگر پيامبر صلى الله عليه و آله با اعزام لشگر خويش به «تبوك» دوباره مرزهاى روم را مورد تعرض قرار داد. آن حضرت در واپسين ايام حيات خويش (سال يازدهم هجرى)، سپاهى به فرماندهى اسامة بن زيد و تمامى بزرگان صحابه براى هجوم به سرزمين شام تدارك ديده و اعزام ساخت ليكن در اين روزها به ملكوت اعلى پيوست و