12نهاده‌اند و چه بسا شرك آنان از عصر جاهليت خطرناك‌تر است.» 1شيعه اماميه بيشتر از بقيه مذاهب اسلامى به طرح مباحث علمى مى‌پردازد. به همين دليل وهابيان به شيوه‌هاى مختلف درصدد مقابله با شيعه و آثار علمى آنان برآمده‌اند. براى نمونه، آثار شيعى را كه در نمايشگاه‌هاى بين‌المللى كتاب مصر عرضه شده بود، خريده و سوزانده‌اند. 2 يكى ديگر از تلاش‌هاى وهابيان، تحريف كتاب‌ها است، به اين صورت كه اگر نكته‌اى يا روايتى بر ضد آنان باشد، درصدد حذف آن برمى‌آيند. محمد نورى ديرثوى مى‌گويد:
«تحريف و حذف احاديث از كارهاى دايمى و هميشگى وهابيون است. به عنوان نمونه، نعمان آلوسى، تفسير پدرش، شيخ محمود آلوسى را به نام روح المعانى تحريف و مطالبى را كه به ضرر وهابيون بود، حذف كرد. اگر اين تحريف نبود، تفسير او نمونه تفاسير محسوب مى‌شد. نمونه ديگر اين كه در مغنى ابن قدامه حنبلى، بحث استغاثه را حذف كردند، زيرا در نظر آنان، شرك محسوب مى‌شود. آن گاه آن را چاپ كردند. شرح صحيح مسلم را نيز با حذف احاديث صفات، چاپ مجدد كردند.» 3