18اين همان نسخه‌اى است كه ناسخ آن، يعنى نويسندۀ مطالب فوق، على على‌آبادى در سال 1323 ق. آن را با خط بسيار زيبايى كتابت كرده و نسخۀ وى در كتابخانۀ مجلس شوراى اسلامى قرار دارد. چاپ حاضر براساس نسخۀ مزبور انجام يافته است. طبيعى است كه در اين متن، بسيارى از اعلام اشخاص و بويژه جغرافيايى وجود دارد كه اعراب گذارى دقيق آن در شرايط فعلى ناممكن بود. متن نسخه در مواردى اعراب‌گذارى داشت كه چاره‌اى جز اعتماد به آنها نبود. لذا به همان صورت ضبط شد. تيترهايى كه در كتاب آمده عمدتاً در خود نسخه بوده جز آن كه اندكى براى زيبايى عبارت اصلاح شده است. مثلاً اگر آمده است «در بيان اسكندريه است» ما تنها، عنوان «اسكندريه» را آورده‌ايم.
سفرنامه‌هاى حج در ادب فارسى
در اينجا مناسب است تا يادى از ادبيات سفرنامه نويسى حج در زبان فارسى داشته باشيم.
1- سفرنامۀ منظوم زوجۀ ميرزا خليل در قن دوازدهم، فهرست كتابخانه مركزى دانشگاه، ج 9، ص 1419 ش 2591؛ برگ 779 - 764. به زودى چاپ خواهد شد.
2- سفرنامۀ مكه، ضياءالدين قارى در سال 1129 (منزوى 4031) تنها يك صفحه است.
3- ميسرالحرمين يا حالات الحرمين، مولوى رفيع‌الدين بن فريدالدين مراد آبادى هندى (منزوى 3999)
4- تذكرة الطريق فى مصائب حجاج بيت العتيق، برلين 454
5- سفرنامۀ مكه، محمدولى ميرزا، 1261 يا 1260 در «به سوى ام‌القرى» چاپ شده است.
6- سفرنامۀ مكه، محمدعلى فراهانى در سال 1263، كتابخانه مجلس، ش 2310
7- سفرنامۀ مكه، على‌خان حاجب‌الدوله در سال 1263 يا 1285
8- دليل الزائرين، عبدالعلى اديب‌الممالك، در سال 1272
9- سفرنامۀ عتبات و مكه، از سيف‌الدوله در سال 1279، (چاپ شده)