69پيامبر صلى الله عليه و آله در كعبه قرار داده شد. لازم به تذكر است كه به موجب اين عهدنامه، كفار قريش به مدت سه سال با بنى‌هاشم و بنى‌عبدالمطلب قطع رابطه كردند و مسلمانان مدت يادشده را در شعب ابوطالب با سختى و مشقت گذراندند و همواره رسول خدا صلى الله عليه و آله از آن دوران به ناراحتى ياد مى‌كردند.
4- هارون الرشيد در سال 186 هجرى دو نامه در كعبه آويخت؛ يكى از آن دو، عهدنامه‌اى بود كه در آن ولايت را براى فرزندش امين تعيين كرده بود و دومى عهدنامۀ ولايت فرزند ديگرش مأمون بود. اين عهدنامه‌ها به هنگام خلافت امين از كعبه خارج شده و به بغداد انتقال يافت و سپس در آنجا سوزانيده شد.
5- عهدنامه‌اى كه معتمد عباسى براى دو فرزندش در سال 261 هجرى قرار داده بود نيز در كعبه آويزگرديده بود.
روزنه‌هاى روشنايى در سقف كعبه
كعبۀ مكّرمه، پيش از ساختمان عبداللّٰه بن زبير، فاقد روزنه‌هاى روشنايى بود ليكن پس از آن كه كعبه به وسيله او منهدم شد و از نو بنا گرديد، در آن چهار روزنه قرار داد كه به وسيلۀ آن نور خورشيد به درون كعبه وارد مى‌شد.
«ازرقى» در تاريخ مكه آورده است: ابوالوليد مى‌گويد در سقف كعبه چهار روزنه قرار دارد؛ يكى در كنار ركن غربى، ديگرى در كنار ركن يمانى، سوّمى در كنار ركن حجرالاسود و چهارمى در كنار ستون ميانى كعبه كه اين ستون در فاصلۀ ميان ركن حجرالاسود و ركن يمانى قرار دارد. روزنه‌ها به صورت مربع بوده و در بالاى هريك از آنها مرمرى يمانى قرار داده شده است كه به وسيلۀ آن نور به درون كعبه مى‌تابد.
«ازرقى» در جاى ديگرى از كتاب تاريخ خود، اين‌چنين مى‌نويسد:
در سقف كعبه چهار روزنه قرار دارد كه نور از سقف بالاى كعبه به سقف زيرين آن نفوذ مى‌كند. بر روى اين روزنه‌ها، مرمرى قرار دارد كه ابن زبير آنها را از (شهر) صنعاى