19پايۀ مستحكمى در پايين‌ترين نقطۀ زمين براى آدم آشكار گرديد و فرشتگان سنگهايى در آن قرار دادند كه سى مرد ياراى برداشتن قطعه‌اى از آن را نداشت! آدم عليه السلام آن را از سنگهاى پنج كوه «لبنان» و كوه «طور زيتا» 1 و «طور سينا» و «جودى» و «حِرا» ساخت تا اينكه هم‌سطح زمين گرديد.
«ابن عباس» مى‌گويد: نخستين كسى كه اساس خانه را نهاد و در آن نماز گزارد و بر آن طواف كرد، آدم عليه السلام بود تا اينكه خداوند طوفان را، كه خشمى از سوى پروردگار و بدبختى بود نازل گردانيد. و چون طوفان به پايان رسيد، بوى خوش آدم از ميان رفت.
گويد: طوفان به سرزمين «سِند» و «هِند» نرسيد و جايگاه خانۀ خدا در طوفان از بين رفت تا آنكه خداوند متعال ابراهيم و اسماعيل را برانگيخت و آن دو پايه‌ها و نشانه‌هاى كعبه را از نو برافراشتند و قريش پس از آن، بار ديگر آن را ساختند و اين خانه درست در برابر بيت‌المعمور قرار دارد، بطورى‌كه اگر بيت‌المعمور سقوط نمايد بر آن سقوط مى‌كند.
ابو الوليد، از مهدى بن ابى المهدى، از اسماعيل بن عبدالكريم صنعانى، از عبدالصمد بن معقل و او از وهب بن منبه نقل مى‌كند كه: چون خداوند توبۀ آدم را پذيرفت، فرمان داد به مكّه رود. پس زمين براى او طى شد و بيابانها را با يك گام و آبها و درياها را نيز همچنين طى مى‌كرد و به هر نقطه‌اى كه آدم قدم مى‌گذارد آبادان و عمران پديد مى‌آمد تا اينكه به مكّه رسيد. پيش از آن اندوه و گريستن او بر آنچه كه او در آن قرار گرفته بود، چنان بسيار شده بود و فرشتگان از اندوه او اندوهگين و از گريستن او مى‌گريستند. خداوند با فرستادن خيمه‌اى از خيمه‌هاى بهشت، او را دلدارى داد و آن را در مكّه در جايگاه كعبه پيش از آن كه كعبه‌اى ساخته شود، قرار داد آن خيمه از ياقوتهاى سرخ بهشت بود كه در آن سه قنديل زرّين از زرهاى بهشتى قرار داشت، بطورى‌كه پرتوى از پرتوهاى بهشت از آن خارج مى‌گرديد. حجرالأسود را هم با همان خيمه فرو فرستاد، در حالى‌كه ياقوتى سفيد از بهشت بود. ركن در آن حال جايگاهى بود كه آدم بر آن مى‌نشست. چون آدم عليه السلام ساكن مكّه گرديد، فرشتگان آن خيمه را پاسدارى داده و ديگر