36
سوگند نامه
سوگندنامه، فصل مستقلى در ادبيات فارسى است بدين معنى كه شاعر به اشيايى كه نزد او مقدس و داراى اهميت و ارزش است سوگند ياد مى‌كند و در پايان از اين سوگندها نتيجه‌گيرى كرده و مطلب خود را بيان مى‌نمايد تا در دل شنونده اثر مطلوب بگذارد و او را به اهميت مقصود خود آگاه سازد.
اينك به ترتيب قرن به ذكر سروده‌هاى شعرايى كه به مشاعر و مواقف و شعائر و وابسته‌هاى كعبه و حرم و حج سوگند ياد كرده‌اند مى‌پردازيم.
به موقف عرفات و به مجمع عرصات
رشيد الدين وطواط
به پنج فرض مقدر به چار ركن مخير
فلكى شروانى
به ايمان به قرآن به كعبه به زمزم
برب المغارب و رب المشارق 3
اديب صابر
به مشعر و به مناسك به عمره و احرام
اديب صابر