24و آنجا كه سخن از مطلوب و طلب و قبول و اقبال است.

و آنجا كه سخن از حاجت و رجا ومراد و آمال است.

و آنجا كه سخن از گنج و قصر و قطب و قدس و قدر است.

و آنجا كه سخن از جان و دل و اسرار و صواب و صدر است.

و آنجا كه سخن از نجات و اخلاص و احسان و انصاف است.

و آنجا كه سخن از تجريد و رضا و فقر و اعتكاف است.

و آنجا كه سخن از جمال و كمال و سخا و جود و مجد است.

و آنجا كه سخن از عروس و ماه و شمع و شاهد و شهد است.

شاعران همۀ اين واژگان و مفاهيم را، همه و همه، به كعبه تشبيه كرده‌اند.

طواف شاعران بينم به گرد قصر تو دايم همانا قصر تو كعبه است و گرد قصر تو بطحا ¹

فرخى سيستانى

كعبه است سرايش ز بزرگى ملكان را كلكش حجرالاسود و كف چشمۀ زمزم ²

عنصرى

چو كار كعبۀ ملك جهان بدان آمد قيامت آيد چو ماه گم كند رفتار ³

ابوحنيفه اسكافى

زهى به جاه تو مأمور كعبۀ دولت زهى به صدر تو منسوب قبلۀ احسان ⁴

مسعود سعد سلمان

عالمى در باديه‌ى قهر تو سرگردان شدند تا كه يابد بر در كعبه‌ى قبولت روز بار ⁵

سنايى