12رحيمى.
چقدر دستگير و بنده نوازى.
چقدر دلسوز و رفيقى. 1
چه بسيار گناهانم را ديدى و بى‌التماس بخشيدى.
چه بسيار حوائج و نيازهايم را ديدى و من خود ندانسته برآورده كردى. 2
چه بسيار گرفتارى‌هايم را ديدى و با رحمت واسعه‌ات نجاتم دادى.
چه بسيار سوء تدبيرم را در زندگى ديدى و با لطف و شفقت جبران كردى.
چه بسيار اوقات فراموشت كردم كه تو خداى منى و تو يادم كردى و از اين‌كه من بندۀ توام فراموشم نكردى.
چه بسيار كفران و ناسپاسيم انگيزۀ برخوردهاى بد و زشتكاريم بود ولى تو مرا به ناسپاسى نگرفتى و با كرم و جودت مرا پذيرفتى.
خداى عزيزى كه همۀ عزت‌ها، قدرت‌ها، سلطنت مطلقۀ عالم، جلال و جبروت، بزرگى غير قابل وصف از آن توست.
خداى ودودى كه همه چيز در برابر تو خاضع و فروتن است. 3
همۀ قدرت‌ها در قبضۀ قدرت تواند. 4
همه كس در برابر عزت تو ذليل‌اند. 5
همه چيز در برابر عظمت تو رام و مطيعند. 6
همگان در برابر هيبت تو به خاكند. 7
تو پناه هر بى‌پناهى. 8
تو ذخيرۀ روز رنج و سختى منى. 9