19وجوب آن، بر استمتاع و كام‌يابى شوهر از همسرِ خويش، مترتّب شده است. ¹

5. از جمله شواهدى كه بر نزول اين آيه، بر بيانِ حكم متعه دلالت دارد، آن است كه خداوند متعال در اوايل سورۀ نساء، حكم نكاح دائم، را در آيۀ (فَانْكِحُوا مٰا طٰابَ لَكُمْ مِنَ النِّسٰاءِ ) بيان فرموده تا آنجا كه مى‌فرمايد: (وَ آتُوا النِّسٰاءَ) واگر اى آيه نيز در بيان نكاح دائم باشد، بدين معنا است كه يك حكم در يك سوره، دوبار ذكر شده است؛ اما اگر در بيان حكم متعه باشد، معنا و مفهوم جديدى دارد وتكرار نيست. از طرفى بر اهل خرد پوشيده نيست كه در سورۀ مبارك نساء، حكم انواعِ نكاح بيان شده است؛ يعنى، حكم نكاح دائم و ملك يمين در آيۀ (فَانْكِحُوا مٰا ) و حكم نكام أمه كنيز در آيۀ (وَ مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ ) بيان شده است و آيۀ (فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ) به تبيين حكم متعه اختصاص دارد. ²

ازدواج موقّت، در سنّت نبوى