29
فصل اوّل: حملۀ قريش و دفاع مسلمانان در بدر
الف : بدر، واژه و موقعيّت
ياقوت حموى بدر را «ماءٌ مشهور بين مكّة و المدينة أسفل وادي الصَّفراء بينه و بين الجار - و هو ساحل البحر - ليلة...» 1 دانسته، كه چون آن بِركه متعلّق به بدر بن يُخْلد بن النضر بن كنانه بوده، به بدر شهرت يافته است. 2زبير بن بكار صاحب آن را قريش بن الحارث ابن يُخْلد دانسته و ياقوت حموى در كتاب ديگرى او را از (بنو ضَمْرَة) از (كنانه) خوانده كه چون در آنجا سكونت داشت:
«فسمّى به». 3اين نظرگاه با آنچه زرقاني در «شرح المواهب اللدنيّه» و سهيلى در «الرّوض الأنف» ذيل احاديث تاريخى ابناسحاق در «السيرة النّبويه» آورده، مطابقت دارد؛ با اين تفاوت كه آنها حفركنندۀ چاه را بدر بن قريش از (بنوغفّار) دانستهاند.
واقدى به گفتۀ بعضى از شيوخِ بني غفار استناد كرده كه آنها گفتهاند: