17 بعقوبه، وان، غزل رباط، خانقين، كرمانشاه، قره‌سو، ملاير، سلطان آباد، قم، على آباد، رى، تهران، سمنان، دامغان، شاهرود، نصرآباد، نيشابور، خرم آباد، مشهد.

چند تن از كسانى كه اين سفرنامه را مطالعه كرده و شيفتۀ محتواى آن شده‌اند، تقريظهايى بر آن نگاشته، از آن تمجيد كرده‌اند. يكى از آنان مى‌نويسد:

بسم اللّٰه الرحمن الرحيم

اين‌كتاب كه به‌خامۀ قلم جناب مستطاب حاجى‌وزيروظايف آستان قدس - دام اقباله - مى‌باشد، بسيار خوب كتابى است، مسافر را در قطع منازل و طى مراحل، دليل راه و جليس منزل است، از هر شهرى حكايتى و از هر سوى روايتى دارد. صاف و ساده و روان و بى‌تكلف و تعقيد ¹ مرقوم داشته‌اند، الحق جامع است. همه چيز دارد. موجب وسعت اطلّاع و كثرت استيناس و اشتغال خاطر و رفع همّ و غم است.

حرّره حبيب‌اللّٰه ² 23 شهر ذيقعده الحرام 1324 ه‍ . ق.

نويسنده ديگرى اين چنين مرقوم داشته است:

بسمه تعالى

هر صاحب وجدان تصديق مى‌كند كه انسان در مراجعه و مطالعه سفرنامه‌ها عموماً، و به تخصيص ³ اگر به قلم مستقيم الرّقم اديبى دانشمند نوشته شده باشد، خود را با نگارندۀ نامه و گذارندۀ تام، رفيق طريق و در طى منازل و قطع مراحل همسفر و همراه، و در مشاهدۀ آياتِ انفس و آفاق شريك، از همه جا آگاه، فى الحقيقه خواننده داننده‌اى است سائر، و واقعى است طائر، و اين بنده از تَصَفُّح ⁴ و ملاحظه اين سفرنامه كه [ داراى ] كمال سادگى و بدون تكلف داراى مزاياى نقش و نگار است و مشتمل بر لطايف و ظرايف بسيار، مبلغى محظوظ و منبسط شده و اين مختصر تقريظ را نگاشتم و به يادگار گذاشتم. كتبه العبد الحاج الشيخ ...(ناخوانا)