386سمهودى گويد كه بنى خطمه در دژهاى خود پراكنده بودند و در قصبۀ دراهم هيچ يك از آنها نمى‌زيست.چون اسلام آمد مسجدى ساختند و يكى از آنان در جوار مسجد خانه‌اى ساخت و در آن مسكن گزيد.ايشان هر روز صبح به تفقد حال او مى‌آمدند،از بيم آنكه مبادا او را درنده‌اى خورده باشد.سپس شمار خانه‌ها افزون شد و محله خود را غزّه ناميدند.آن را به سبب كثرت جمعيت به غزّۀ شام تشبيه كرده بودند.و نيز روايت كند كه سيل بطحان با سيل مهزور و مذينب تلاقى مى‌كرد و بر سرزمين بنى خطمه كه در نزديكى ماجشونيه بود مى‌گذشت. 1
اما ماجشونيه منسوب است به ماجشون؛جايى در وادى بطحان و نزديك تربت صعيب.در كنار صدقۀ ابان بن ابى حدير.سمهودى گويد:ظاهرا آن را امروز مجشونيه گويند و نام اصلى آن ماجشونيه است.
آغاز بطحان ماجشونيه است و پايان آن سيح.
از آن بنى خطمه است صع ذرع.اطمى است كه براى سكونت ساخته نشده؛زيرا به مثابه دژى است بدون خانه.ظاهرا براى روزهاى نبرد ساخته بوده‌اند كه به آن پناه برند.اين دژ براى حراست همۀ خانه‌هاى بنى خطمه است.مكان آن نزديك سنگ آب بنى خطمه است.اين بنا در نزد چاه ذرع است و نيز از آن ايشان است صاع بر سر چاه عماره.و نيز بنايى نزد چاه در يك كه آن را بئر الزريق گويند.همچنين از آن ايشان است مريد. 2
محلّه امية بن زيد
نزديك محلۀ بنى خطمه محلۀ بنى امية بن زيد بن قيس بن عامر بن مرّة بن مالك بن اوس است.
ايشان در خانه‌هايى كه معروف به نام آنهاست و كبّا در آنجاست فرود آمدند.سيلاب مذينب از ميان خانه‌هايشان مى‌گذرد و با سيل بنى قريظه در ابتداى محله بنى خطمه با هم تلاقى مى‌كنند.در جانب شرقى مسجدشان خانه‌هاى آل رويفع است.در آنجا دژى است متعلق به آنان.دژ عذق در نزد كبّا است همچنين از آن ايشان است يسيره مسجد حجّاج بن