380
مهزور
ابن شبّه مى‌گويد كه مهزور از حرّۀ شوران گرفته مى‌شود. 1مهزور با مذينب مى‌آميزد و زمينهايى را سيراب مى‌كنند و به صدقات رسول خدا-ص-داخل مى‌شوند،مگر مشربۀ امّ ابراهيم.
مهزور همواره مسجد را تهديد به غرق مى‌كند.ابن شبّه گويد در زمان عثمان سيلى عظيم از آن سرازير شد و بيم آن بود كه مدينه در آب غرق شود.عثمان در نزديكى بئر مدرى سدى ساخت تا سيل را از مسجد و از مدينه باز دارد.
در سال 156 بار ديگر خطر فيضان مذينب مسجد را تهديد كرد و صدقات پيامبر را آب گرفت.بار ديگر ترعه را حفر كردند و آب به سوى بطحان رفت. 2
بنى قريظه در مهزور مى‌زيستند. 3بكرى گويد كه عثمان وادى مهزور را به حارث بن حكم داد. 4
قنات
يكى از واديهاى بزرگ مدينه قنات است.از واديهاى طولانى است كه از جانب طائف مى‌آيد و به دو شعبه مى‌شود،و در آخر به هم مى‌پيوندند.دو شعبه را؛يكى قنات گويند و يكى را شظات.ميان آن دو سدى است كه در سال 655 بسته شد آنگاه كه نار الحره آب آورد و وادى،چون دريايى پرآب شد.در سال 690 آن سد شكست و آب،دو جانب آن را بگرفت.
دو بار ديگر؛يكى در سال 700 و يكى در سال 734 باز هم چنين وضعى به وجود آمد.در اثر پى‌درپى ريزش باران،سيلهايى عظيم راه افتاد.آن‌سان كه قبر حمزه را فروگرفت و آب همچنان بماند بگونه‌اى كه به مدت چهار ماه كسى را ياراى رفتن به آن مكان-جز به مشقت فراوان-نبود. 5