31إِلَيْكَ، عَمِيَتْ عَيْنٌ لاٰ تَرٰاكَ عَلَيْهٰا رَقِيباً، وَ خَسِرَتْ صَفْقَةُ عَبْدٍ لَمْ و وصلت باشند؟ كور است ديده‌اى كه تو را نبيند، در صورتى كه همواره مراقب او، با او و در كنار او هستى در خسران و زيان است تَجْعَلْ لَهُ مِنْ حُبِّكَ نَصِيباً، إِلٰهِي أَمَرْتَ بِالرُّجُوعِ إِلَى الْآثٰارِ، بنده‌اى كه از عشق ومحبت تو نصيبى ندارد معبودا! همگان را امر كردى كه به آثار قدرت وعظمتت رجوع كنند، فَارْجِعْنِي إِلَيْكَ بِكِسْوَةِ الْأَنْوٰارِ وَ هِدٰايَةِ الْاِسْتِبْصٰارِ، حَتّىٰ أَرْجِعَ ولى مرا به تجلّيات انوار خودت رجوع ده، وبا مشاهده واستبصار، هدايتم فرما، تا از آثار بگذرم إِلَيْكَ مِنْهٰا كَمٰا دَخَلْتُ إِلَيْكَ مِنْهٰا، مَصُونَ السِّرِّ عَنِ النَّظَرِ إِلَيْهٰا، و به تو واصل گردم، همچنان كه از آنها گذشته ودر سِرّ درونم بدون توجّه به آنها، بر تو وارد گشته.

وَمَرْفُوعَ الْهِمَّةِ عَنِ الْاِعْتِمٰادِ عَلَيْهٰا، إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ».

همّتم را چنان بلند گردان كه نياز واعتماد بر پديده و آثار نداشته باشم كه تنها تو بر همه چيز توانايى...»

وشما زائران محترم خانۀ خدا در تمام مراحل ومواقيت ومواقف ودر ضمن اعمال ومناسك، اذكار وادعيه‌اى داريد كه سزاوار است آنها را با توجّه وخلوص كامل بخوانيد، و بدانيد كه روح حجّ، تزكيه وتعالى روحى است كه با انجام مناسك حجّ و ملازمت بر دعوات و اذكار وارده وقرائت قرآن كريم ودقّت در ثمرات معنوى واسرار باطنى و عمل به واجبات و مستحبّات، حاصل مى‌گردد.