30بِضِيٰاءِ نَظَرِهٰا إِلَيْكَ، حَتّىٰ تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ، به نور ديدارت روشن گردان. تا آنجا كه ديدگان و بصيرت دل، حجابهاى مانع نور را پاره كنند، فَتَصِلَ إِلىٰ مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ، وَ تَصِيرَ أَرْوٰاحُنٰا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ وبه معدن عظمت واصل گردند، و روح وجان ما (تنها وتنها) به پيشگاه مقدّس تو تعلّق و وابستگى بيابند، وبه مقام قُدْسِكَ...».
قدس تو بياويزند».
وبه دعاى امام حسين عليه السلام كه در سرزمين عرفات به درگاه خداوند مىنالد، توجه كنيد:
«إِلٰهِي تَرَدُّدِي فِي الْآثٰارِ يُوجِبُ بُعْدَ الْمَزٰارِ، فَاجْمَعْنِي «خداوندا جستجويم در آثار قدرت و عظمت تو، موجب دوريم از زيارت جمالت مىگردد، پسمرا خدمتى فرما عَلَيْكَ بِخِدْمَةٍ تُوصِلُنِي إِلَيْكَ، كَيْفَ يُسْتَدَلُّ عَلَيْكَ بِمٰا هُوَ فِي تا به مقام وصلت نايل گردم. چگونه براى قرب وجودت، به آثارى استدلال شود كه خود در وُجُودِهِ مُفْتَقِرٌ إِلَيْكَ، أَ يَكُونُ لِغَيْرِكَ مِنَ الظُّهُورِ مٰا لَيْسَ لَكَ ، وجود خويش نيازمند تو مىباشند. آيا ظهور وپيدايش براى غير تو هست كه آن ظهور، از تو و براى تو نباشد حَتّٰى يَكُونَ هُوَ الْمُظْهِرُ لَكَ، مَتٰى غِبْتَ حَتّٰى تَحْتٰاجَ إِلىٰ دَلِيلٍ تا در نتيجه دليل ظهور تو گردد؟ چه وقت غايب از نظر بودهاى تا براى ظهورت يَدُلُّ عَلَيْكَ، وَ مَتٰى بَعُدْتَ حَتّٰى تَكُونَ الْآثٰارُ هِيَ الَّتِي تُوصِلُ نياز به دليل و برهان باشد؟ و چه وقت دور بودهاى تا آثار وپديدههايت دليل نزديكى