98وَافْعَلْ بِي مٰا أَنْتَ أَهْلُهُ، وَلاٰ تَفْعَلْ بِي مٰا أَنَا أَهْلُهُ، وَاغْفِرْ لِي مِنْ و بجاى آر دربارۀ من آنچه را تو شايستۀ آنى و انجام مده دربارۀ من آنچه من سزاوار آنم و بيامرز ذُنُوبِي مٰا تَقَدَّمَ مِنْهٰا وَمٰا تَأَخَّرَ، وَوَسِّعْ عَلَيَّ مِنْ حَلاٰلِ رِزْقِكَ، گناهانم را آنچه گذشته و آنچه پس از اين سر زند و وسعت ده بر من از روزى حلالت وَ اكْفِنِي مَؤُونَةَ إِنْسٰانِ سَوْءٍ، وَجٰارِسَوْءٍ، وَقَرِينِ سَوْءٍ،وَ سُلْطٰانِ و مرا از زحمت و شرّ انسان بد و همسايۀ بد و رفيق بد و سلطان بد سَوْءٍ، إِنَّكَ عَلىٰ مٰا تَشٰاءُ قَدِيرٌ، وَبِكُلّ‌ِ شَيْءٍ عَلِيمٌ، آمِينَ رَبَّ كفايت فرما كه تو بر هر چيز توانايى و به هر چيز دانايى اجابت فرما اى پروردگار الْعٰالَمِينَ».

جهانيان.»

در بعضى از نسخ آمده است كه بعد از و أنت على كل شيء قدير هر حاجت دارى ذكر كن و بگو:

«يٰا حَنّٰانُ يٰا مَنّٰانُ، يٰا بَدِيعَ السَّمٰاوٰاتِ وَالْأَرْضِ، يٰا ذَا «اى خدا اى مهر پيشه و اى نعمت بخش اى پديد آورندۀ آسمانها و زمين اى صاحب الْجَلاٰلِ وَالْإِكْرٰامِ، يٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِينَ».

جلال و بزرگوارى اى مهربانترين مهربانان.»

و مستحب است بعد از دعاى سمات اين دعا را بخواند: