17گذشته است.
بنابراين نشانۀ قبولى اعمال، دستيابى به تقوا و مراعات حدود الهى، پرهيز از گناه، و دورى از خصلت‌هاى زشت است، و اين معنا امكان ندارد مگر اينكه انسان هميشه خود را در محضر حق سبحانه و تعالى ببيند، و مراقب اعمال و رفتار خود باشد، هر كارى را جهت رضاى پروردگار انجام دهد، با مردم آن‌گونه رفتار نمايد كه دوست دارد مردم با او رفتار كنند، بندگان خدا از دست و زبانش در امان باشند، در سختى‌ها و گرفتارى‌ها تكيه‌گاه محكمى براى نزديكان به حساب آيد، به اعمال عبادى بويژه نماز اهميّت دهد، و سعى كند نمازهاى واجب را اوّل وقت و به «جماعت» برگزار نمايد.
چند توصيه در زمينه وحدت امّت اسلامى:
اگرچه دربارۀ توصيه هاى لازم به حجّاج محترم كتاب‌هاى جداگانه‌اى نوشته شده و به طور مفصّل نكاتى را تذكّر داده‌اند، و ما هم در همين كتاب به مناسبت‌هاى مختلف به بعضى از آنها اشاره كرده‌ايم، لكن به خاطر اهمّيّت موضوع