54
قَدَرُوا اللّٰهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَ الْأَرْضُ جَمِيعاً» 1 و خدا را آن چنان كه بايد، به بزرگى نشناخته‌اند و حال آنكه روز قيامت زمين يك سره در قبضۀ (قدرت) اوست. 2
وى پس از نقل روايت‌هاى متعدد براى اثبات اعضا و جهت براى خداوند از مجموع آن نتيجه مى‌گيرد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله گفته‌هاى دانشمند يهودى را با تبسم تأييد كرد و اين حديث بر اثبات دست براى خداوند صراحت دارد!» 3
البته محمد بن عبدالوهاب نظر خود را بر اساس ديدگاه اسلاف خود به ويژه ابن تيميّه پايه‌گذارى كرده است. يكى از مسائلى كه «ابن تيميّه»، بنيان‌گذار فكرى وهابيت به نشر آن پرداخت، جسمانيت خداوند متعال و اثبات لوازم جسمانيت مانند قرار گرفتن بر كرسى و خنديدن و راه رفتن و مانند اينها بود. وى مى‌گويد:
«در كتاب خدا و سنّت رسول اكرم صلى الله عليه و آله و همچنين در گفتار سلف امّت (صحابه) و پيشوايان دينى نيامده است كه خداوند جسم نيست و صفات او از جسمانيت و عرض بودن منزّه است و انكار معنايى كه شرع و عقل آن را نفى نكرده، نوعى نادانى و گمراهى است!» 4
وى همچنين مى‌گويد:
«و ليس فى كتاب اللّٰه و سنّة رسوله و لا قول احدٌ من سلف الأمة و ائمّتها أنّه ليس بجسم 5؛