48چند مورد با متانت و شكيبايى خود سبب شد تا جان برادرزاده‌اش حضرت على‌بن الحسين عليه السلام امام وقت را از مرگ حفظ كند.
و در متون تاريخى مربوط به ماجراى غم‌انگيز روز عاشورا چند جا نام زينب عليها السلام مذكور است يكى در هنگام به زمين افتادن على اكبر حسين عليه السلام كه پدر را به‌بالين خود طلبيد ، نقل شده است كه زينب خود را به‌ميدان رسانيد و روى كشتۀ على‌اكبر انداخت و صدا را به
«ياٰ اخَيّاٰهُ، وَ يَا ابْنَ اخَيَّاهُ، وَ واٰمُهْجَةَ قَلْباٰه» و امثال اين جملات بلند كرد. همان طور كه اشاره‌شد به گفتۀ برخى از اهل دانش ، اين‌كار زينب ، به خاطر جلب توجه برادرش حسين عليه السلام به‌خود و كاستن از شدت اندوهى بود كه با ديدن پيكر آغشته به خون و قطعه‌قطعۀ على‌اكبر به آن‌حضرت دست داده بود.
در موقعيتهاى ديگر روز عاشوراء هم نام بانوى بزرگوار ما ذكر شده است. او همه جا به‌عنوان كمك كارى از جان گذشته و حامى و ياورى سربركف نهاده از هدف مقدس برادرش حمايت مى كرد و چهرۀ مجاهد فداكارى را داشت كه يكسره مصيبتهاى سهمگين بر خودرا به ديار فراموشى مى‌سپرد و داغ آن همه كشتگان و عزيزان و نوجوانان سرواندام و زيباى خود را از ياد مى‌برد و خود را براى انجام فرمان امام عليه السلام و مأموريتهاى خطرناكى كه به‌نام او صادر مى‌شد مهيا مى‌كرد.
يك‌جا مى‌بينيم عبداللّٰه فرزند كوچك امام حسن عليه السلام كه با ديدن عموى عزيزش كه روى خاك افتاده و ددمنشان كوفه