20خودت شخصاً انجام ده، سپس جنازه‌ام را در تاريكى شب، مخفيانه دور از شهر كوفه به خاك سپار تا كسى از آن باخبر نشود».
و در وصيتى ديگر به حسن و حسين عليهما السلام فرمود:
«هر گاه مرگم فرا رسيد مرا در تابوتم گذاريد و در حالى‌كه عقب آن را به دوش گرفته‌ايد حركت كنيد جلوى تابوت خود حركت خواهد كرد. مرا به سمت غريين ببريد در آنجا صخره‌اى سفيد خواهيد ديد كه نورانى است آنجا را حفر كنيد و مرا در آن مكان مدفون سازيد».
آن دو بزرگوار همانگونه كه پدرشان فرموده بود عمل كردند و پس از حفر مكان مورد نظر، نوشته‌اى در آنجا يافتند كه بدين مضمون بود:
«اين مكانى است كه آن را نوح عليه السلام براى على بن ابى‌طالب عليه السلام فراهم كرده است».
حسن و حسين بعد از هموار كردن روى قبر و مخفى نمودن مكان آن در حالى‌كه از احترام و عنايت خداوند بر پدرشان، آگاه شده بودند، با همراهان به خانه بازگشتند.
فرداى آن شب يعنى روز بيست و يكم ماه رمضان، مردم كوفه كه مشتاق به تشييع و خواندن نماز بر پيكر مطهر اميرالمؤمنين عليه السلام بودند به خانۀ آن بزرگوار مراجعه كردند.
فرزندان على عليه السلام آنان را به آنچه انجام داده بودند آگاه ساختند و چون مردم خواهان معرفى مرقد او گشتند در پاسخ گفتند: