8بسيار خدا را ياد مىكنند.» 1
پيامبر بزرگوار و دلسوز و مهربان در طول بيست و سه سال رسالت خود، نهايت خيرخواهى را براى مردم و پيروان خود انجام داد و همۀ عوامل رشد و سقوط را بيان كرد.
و به اقتضاى حكم عقل و شرع، علمداران امّت اسلامى را براى بعد از خودش، به امر پروردگار كه در قرآن نيز آمده است، طبق دهها روايت معتبر، همگام اشارات قرآن معرّفى فرمود و تكليف امّت را روشن ساخت كه آيين درخشان اسلام را از «كتاب و عترت» دريافت كنند تا هرگز گمراه نشوند.
و براى حفظ اين سرمايۀ حيات و حركت، به امر حق، محبّت و مودّت آنان را پاداش رسالت و زيارت آن «عباد مكرمون» 2 را در رديف زيارت خود، مانند زيارت خداى در عرش اعلام فرمود.
ليكن با اين همه، مدّعيانى كه دست غيب بر سينۀ نامحرمشان زده است و اهل تماشاى راز نيستند، كوردلانى كه از معرفت حقيقت قرآن بازماندهاند، با گرايشهاى ظلمانى وهّابى، در جهت بازدارى مردم از اهل بيت كه معرفتشان راه رسيدن به خداست 3، محبّت و مودّت و زيارت