16

شبهاتى در زيارات

مثلاً بعضى از آيات حرمت شرك به خداوند متعال را ذكر كرده‌اند كه به پيغمبر صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد:

«لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْخٰاسِرِينَ » ؛ ¹ «اى پيامبر، البته اگر تو نيز شرك آورى، قطعاً اعمال تو حبط و باطل خواهد شد و در آخرت از زيانكاران خواهى بود.»

بدون ترديد، شرك ورزيدن به خداوند متعال حرام مسلّم و از گناهان كبيره است و همه مسلمانان هم مى‌دانند.

ليكن سخن ناروا و غلط، اين است كه برخى زيارت قبور انبيا و ائمه را كه به دستور حجت‌هاى الهى انجام مى‌شود، شرك ناميده و از پيش خود و ناروا ادعا مى‌كنند كه: «يكى از بزرگترين مظاهر شرك، افراط در اظهار محبت نسبت به قبور پيامبران و اوليا و صالحان است». ²

از اين نويسنده بايد پرسيد، دليل اين سخن چيست؟ كدام منبع و مرجع دينى گفته كه محبت زياد نسبت به اوليا و ائمه و صالحان شرك است؟

با اين كه به نص صريح آيۀ قرآن، خداوند به پيغمبر صلى الله عليه و آله