73اميرمؤمنان على(ع) نيز مىفرمايد:
«دَعُوا الْفُضُولَ يُجَانِبْكُمُ السُّفَهَاء»؛ 1
«گفتار و كردار بيهوده و بىمعنا را واگذاريد تا سبك مغزان از شما دورى نمايند».
و نيز آن حضرت در جايى ديگر مىفرمايد:
«رُبَّ لَغوٍ يجلِبُ شَرّاً»؛ 2
«بسا گفتار بيهوده و كردار سبك و بىمعنا كه شرّ و زيانى به دنبال دارد».
يكى از خصلتهاى نيكو نسبت به همسفران و به خصوص به هماتاقىها، ابراز دوستى و محبت است؛ چرا كه اظهار دوستى و محبت، سبب جلب محبت و دوستى ديگران نسبت به انسان مىشود. درجاىجاى كتاب آسمانى ما، خداوند دوستى و محبتش را به مؤمنان، صابران، متقيان، متوكلان، محسنان، تائبان، پاكان و عادلان ابراز كرده است، از جمله در آيات زير:
(فَسَوْفَ يَأْتِي اللّٰهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ) 3؛ (وَ اللّٰهُ يُحِبُّ الصّٰابِرِينَ) 4؛ (فَإِنَّ اللّٰهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ) 5؛ (إِنَّ اللّٰهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ) 6؛ (وَ اللّٰهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ) 7؛ (إِنَّ اللّٰهَ يُحِبُّ التَّوّٰابِينَ