17به محيطى گام نهاده كه براى همۀ موجودات، محيط امن و امان است؛ محيطى كه درختان آنجا، بدون آن كه آنها را با قفس‌هاى آهنين زره‌پوش كنند، از تجاوز در امان‌اند، حتى شاخه‌ها و بيخ و بن و ريشه و نيز بوته‌ها در مصونيت‌اند.
حتى اگر به درختى كه در حرم 1 روييده و شاخه‌هايى از آن به بيرون حرم سر در آورده، به احترام اين كه اصل آن در حرم است، نمى‌توان تجاوز كرد و از آنها شكست و نيز اگر درختى در بيرون حرم روييده ولى شاخه‌اى از آن سر به حرم كشيده باشد، به هيچ‌جاى آن درخت نمى‌توان ارّه گذاشت و تجاوز كرد، و يا شاخۀ آن را شكست!
در محيطى قدم مى‌گذارند كه حيوانات و پرندگان و آهوان صحرا چهارفرسخ در چهارفرسخ از تعرّض انسان در امان‌اند؛ بنابراين نمى‌رمند، و نمى‌توان آنها را وحشت‌زده كرد و رم داد. خلاصه اين‌كه حيوانات، پرندگان و گياهان همه در محيط امن الهى به سر مى‌برند و هيچ كس در محدودۀ حرم حقّ تعرّض بدانها را ندارد.
«مسافران به سوى بيت، به محيطى وارد مى‌شوند كه اگر كسى در آنجا كبوترى را از دستۀ كبوتران رَم دهد، براى جبران اين بى‌انضباطى بايد يك گوسفند كفّاره دهد،