27فاطمه زهرا عليها السلام قرار مى‌گرفته است. بر ديوار شرقى اين اتاق «رَفى» است كه روى آن قطعه سنگى از دستاس‌هاى 1 قديم نهاده شده كه مى‌گويند اين دستاسِ حضرت زهرا عليها السلام است كه در زمان حيات از آن استفاده مى‌كرده است.
به موازات طول خانه و گذرگاه بيرونى و سكوى داخلى از شمال، فضايى است با ارتفاع يك متر و نيم به مساحت شش متر در هفت متر كه تصوّر مى‌كنم اين محل همان جايى باشد كه حضرت خديجه مال‌التجارة خود را در آن نگهدارى مى‌كرده است. اين بود مشخصات خانه، چنانكه «بتانونى» در سفرنامۀ خود آورده است.
بتانونى گويد: «اگر نيك‌بنگرى خواهى‌ديد كه‌در اين خانه جز سادگى نيست! خانه‌اى است داراى چهار اتاق كه سه اتاق از آنها، اندرونى است، يكى مخصوص دختران، ديگرى براى همسر، سوم براى عبادت و چهارم براى امور شخصى و مراجعات مردم». 2
در «شفاء الغرامِ» فاسى، مشخصات خانۀ خديجه به گونه‌اى ديگر آمده است. وى مى‌نويسد:
«اين خانه امروزه به صورت مسجد است؛ ايوانى دارد با هفت ضلع كه بر هشت ستون قرار گرفته. در وسط ديوار قبلۀ آن، سه محراب وجود دارد كه در آن بيست و شش زنجيره، در دو خط موازى ديده مى‌شود و مقابل آن ايوانى است داراى چهار ضلع و پنج ستون و اين دو ايوان را يك صحن به يكديگر متصل مى‌سازد. ايوان دوم از اوّلى كوتاه‌تر است؛ در نزديكى آن چند موضع وجود دارد كه مردم آن را زيارت مى‌كنند:
اوّل موسوم به زادگاه فاطمه عليها السلام مى‌باشد.
دوّم را «قبّۀ وحى» گويند كه متّصل به زادگاه فاطمه است.
سوّم «مختبأ» يا اندرون ناميده مى‌شود.
فاسى، سپس به ذكر مشخصات مساحت اين سه موضع پرداخته و در پايان مى‌گويد:
«در زمان خلافت ناصر عباسى (سال 604 هجرى) وى به تعمير آن خانه اقدام كرد؛ زيرا از آثار مهم و معروف در مكّۀ مشرّفه بوده است».