44موضوعات مربوط به هر يك از اجزاء و عناصر، هر كدام پژوهشهاى مستقلّى را طلب مىكند، كه از حوصلۀ اين وجيزه خارج است، و در اينجا تنها از باب آشنايى و زمينهسازى مباحث بعد به ذكر مختصر نكاتى بسنده مىگردد.
زمان حجّ
زمان حجّ، ماه «حرام»: «ذىالحجّه»، بين دو ماه حرام ديگر، «ذىالقعده» و «محرّمالحرام.» ماههاى حرام يا ماههاى امن، ماههايى كه امنيّت و حرمتشان مورد تأييد اسلام نيز هست. ماههايى كه طىّ آنها، حتّى عرب جاهلى شمشيرها را به زمين مىنهاد، و «صلح» و «آرامش»، به انسانها فرصت تفكّر مىداد، تا براى زيستن و براى تعريف روابط خويش، به چيزى جز شمشير نيز بينديشند. و دنياى امروز، در كنار همۀ روزها و هفتههايى كه براى همه چيز دارد، نه تنها سه ماه متوالى (و چهار ماه در سال)، كه حتّى يك روزِ «صلح» و يك روزِ بدون جنگ ندارد. 1 امّا ماههاى حرام (يعنى چهار ماه ذىالقعده، ذىالحجّه، محرمالحرام و رجبالمرجّب) يكى از زيباترين افتخارات مسلمانان است كه طىّ آنها جملگى موجودات بايد در صلح و امنيّت و آرامش باشند، 2 و نهتنها سخن از صلح است، كه جنگ نيز (مگر دفاع و مقابله با تجاوز) تعطيل و حرام است.