49 نزديكان خود وارثى ندارند، نيزارها، درياها، صحراها، معادن و قطعات زمينى كه پادشاهان به عنوان تيول به افراد واگذار نموده اند، در دوران حيات نبىّ مكرم اسلام (ص) ملك خالص آن حضرت‌اند، چنان كه خداى متعال فرموده است: يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْأَنْفٰالِ قُلِ الْأَنْفٰالُ لِلّٰهِ وَ الرَّسُولِ فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَ أَصْلِحُوا ذٰاتَ بَيْنِكُمْ وَ أَطِيعُوا اللّٰهَ وَ رَسُولَهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ¹ ؛ و آن چه از اين موارد اختصاص به رسول اكرم(ص) دارد پس از رحلت آن بزرگوار به جانشين وى تعلّق دارد ².

از جمله رواياتى كه فقهاى شيعه در مورد اختصاص انفال، به پيامبر و جانشينانش به آن استناد جسته اند، روايتى از امام صادق(ع) است كه حضرت در آن فرموده است:

«نحن قوم فرض الله طاعتنا فى القرآن، لنا الأنفال و لنا صَفو الأاموال ؛ ³ ما كسانى هستيم كه خداوند، اطاعت و فرمانبردارى ما را در قرآن واجب ساخته و انفال و برگزيدۀ اموال ، از آن ماست.»

امام احمد مرتضى، از فقهاى زيدى مذهب مى‌گويد: «پرداختن خمس، بر هر صاحب غنيمتى، مرد يا زن، مسلمان يا كافر، بالغ يا نابالغ واجب است؛ ولى وجوب خمس در حق فرد غير بالغ تحقيقاً به عهدۀ وَلىّ اوست.