10خدايى كه جز او معبودى نيست، آن گاه كه صدقه را بر ما حرام ساخت، خمس را براى ما نازل فرمود. بنابراين، صدقه بر ما حرام و خمس براى ما واجب و كرامت برايمان حلال است.»

به همين دليل بيشتر شيعيان، با ايمان به خداى سبحان و دادن پاسخ مثبت به فرمان او كه فرمود: وَ اعْلَمُوا أَنَّمٰا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلّٰهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي الْقُرْبىٰ وَ الْيَتٰامىٰ وَ الْمَسٰاكِينِ وَ ابْنِ السَّبِيلِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللّٰهِ وَ مٰا أَنْزَلْنٰا... ¹ به انجام اين تكليف الهى سخت پاى بندند.

از ظاهر اين آيۀ شريفه پيداست كه منحصراً در مورد غنيمت هاى جنگى نازل گشته نه غنايم غير جنگى.

احاديث و روايات شريف نبوى دلالت دارند كه مقصود از غنايم، انواع غنيمت‌هايى است كه از اين كلمه برداشت مى شود و بيشتر فقها و محدّثان با وجود مذاهب گوناگون، در اين خصوص بابى ويژه گشوده‌اند كه اين باب در آثار فقهى و روايى آنان، حاوى احكام خمس است هر چند برخى مسلمانان در زمان كنونى به اين واجب الهى، پاى بند نيستند.