326اين نگاه جامع و فراگير، خنثى كنندۀ تبليغات جبهۀ معارض و مخالف و تصحيح كنندۀ ديدگاه جاهلان نسبت به اين خاندان نيز هست. حسين بن على(ع) در روز عاشورا، خود را معرفى مى‌كند و بيش از آنكه در اين معرفى بر امامت و وصايت خود تكيه كند، خود را پسر پيامبر، پسر فاطمه، پسر على: معرفى مى‌كند و اينكه حمزۀ سيدالشهداء عموى جدم و جعفر طيار عموى من است. امام‌سجاد(ع) هم در خطبۀ خويش پس از عاشورا و در جمع يزيديان، خود را فرزند پيامبر خدا و پسر فاطمه و على: معرفى مى‌كند.
در زيارت حضرت‌رضا(ع) پس از گواهى به يگانگى خدا و رسالت پيامبر، صلوات بر معصومين است.
صلوات بر پيامبر، بنده و فرستاده و برگزيدۀ خدا و سرور همۀ آفريده‌ها.
صلوات بر اميرمؤمنان، بندۀ خدا و برادر رسول خدا.
صلوات بر فاطمه، دختر پيامبر و مادر امام‌حسن و امام‌حسين.
در ادامۀ اين صلوات‌ها، سلام و درود بر حضرت مهدى است. پس از اين صلوات‌ها، سلام بر خود حضرت رضاست، اما با پسوند دادن او به پيامبر و خاندانِ وحى:
«اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ خاتَمَ النَّبِيّينَ وَابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيّينَ وَابْنَ امامِ الْمُتَّقينَ وَابْنَ قائِدِ الْغُرِّ الُْمحَجَّلينَ...».
از اين نگاه، زيارت هر امام، زمينه و بهانه‌اى براى طرح فضايل و مناقب عترت نورانى پيامبر خدا و خاندان رسالت و نگاه مجموعه‌اى به اينان است.
11. مفهوم «فدا»
از نكات ديگرى كه در زيارتنامه‌ها زياد ديده مى‌شود، موضوع اظهار فدا شدن زائر در راه و در مسير محبت اهل‌بيت عصمت است. اينكه زائر، ابراز فداكارى و آمادگى براى فدا شدن در راه اولياى خدا داشته باشد، يا از خدا بخواهد كه او را فداى ائمه و اهل‌بيت و راه آنان كند، نوعى فرهنگ شهادت‌طلبى در آن نهفته است. در