278ميرزاى شيرازى با فتواى تاريخى تحريم تنباكو، بار ديگر نفوذ معنوى علماى شيعه را از قلب سامرا به جهانيان اعلام كرد. بزرگانى همچون: سيد حسن صدر، سيد محسن امين، سيد شرفالدين، كاشف الغطاء، محمدجواد بلاغى، شيخ آقابزرگ تهرانى، مرحوم مظفّر، همه از تربيت يافتگانِ مكتب علمى حوزۀ سامرا بودند و توانستند شكوه و افتخارات شيعه را پاسدار باشند.
بهوجود آمدن كتابخانههاى متعدد و حوزههاى درسى پربار و محافل علمى و ادبى و شعرى در سامرا، همه مديون مجاهدات ميرزاى بزرگ و علماى برجستۀ شيعه است.
اينك حرم امامهادى و امامعسكرى در قلب سامرا، چون نگينى مىدرخشد و دلهاى عاشقان را جذب مىكند. حرمى كه پيكر پاك دو حجت خدا را در دل دارد، نيز قبر «حكيمه»، دختر امامجواد(ع) و عمۀ امامحسنعسكرى را كه هنگام ولادت امامزمان در آن خانه ماند و شاهد قدرتنمايى پروردگار شد. نيز قبر «نرجس»، مادر امامزمان، كه پشت مرقد امامحسنعسكرى(ع) قرار دارد. مزار «سمانه» مادر امامهادى و «سوسن» مادر امامحسنعسكرى نيز در همين حرم شريف است. بهعلاوه بسيارى از بزرگان و فرزانگان هم در آستانۀ اين دو امام بزرگوار مدفونند.
در شهر سامرا، سرداب مقدسى است كه زيارتگاه شيعيان است.
زائران سامرا، بوى يار را از اين ديار استشمام مىكنند و معتقدند كه آخرين محلى كه امامزمان(ع) از آنجا پنهان شده است، همان سردابى است كه در خانۀ امامعسكرى بوده است.
پيش از شروع «غيبت صغرى» نيز، آخرين بارى كه جمعى از پيروان، آن حضرت را ديدند، در همان خانه و همان سرداب بود تا اين ملاقات، از چشم نامحرم عباسيان دور و پنهان باشد.
امروز هم در سامرا درى وجود دارد به نام «باب الغيبه» يا «غيبةالمهدى» كه از دوران خلفاى عباسى مانده است و نقش و نگارى برجسته و خطوطى زيبا بر آن نقش بسته است. پلّكانى كه راه ورود و خروج سرداب است، به يك غرفۀ شش ضلعى منتهى مىشود و داراى بيست پله است. در انتهاى غرفۀ مستطيل شكلى، در چوبى يادشده قرار