93نزديك مكه و محدودۀ حرم،
« لَبَّيْكَ، اللّٰهُمَّ لَبَّيْكَ...» را تكرار كنيم.
بنا براين، لبّيك گويان از مسجد شجره خارج شديم.
روحانى گروه با نقل روايتى گفت: امام صادق عليه السلام هنگام گفتن لبّيك، برخود مى‌لرزيد و آنگاه كه علت را پرسيدند، فرمود: بر خود مى‌لرزم كه اگر پس از «لبّيك» من، ندا آيد كه «لا لبّيك!» چه كنم و به كجا پناه برم. اينجا است كه بايد توجه داشته باشيم در حال انجام چه عمل خطيرى هستيم! و به ميهمانى چه كسى مى‌رويم! و چه كسى ما را به سوى خود فرا خوانده است! شايد چون توجه به اين مفاهيم نداشتيم، به‌راحتى محرم شديم...
محرمات احرام
اكنون چند انجام عمل بر ما حرام است. حافظه‌ام را نهيب زدم كه به‌هوش! آن چند عمل را فراموش نكنى. بر نوشته‌اى كه همراهم بود مرور كردم و موارد حرام براى مُحْرِم به حافظه‌ام سپردم. آن‌ها كه محتمل‌ترند، بوييدن بوى خوش، نگاه در آينه، پوشانيدن سر، سخن به دروغ گفتن، ديگران را به فحش و ناسزا گرفتن، سوگند و قسم ياد كردن، به زير سايه رفتن و...
امان از غفلت! كه ممكن است به سهولت چيره شود و كفّاره بر گُردۀ انسان بگذارد! شايد آدمى با محرم شدن، انسان بودن خويش را ياد مى‌آورد و براى چند روزى هم كه شده، مراقب خويش باشد كه چه مى‌كند. آيا كارى را كه مى‌كند مجاز است و