65 مِنْ مَقٰامِ إِبْرٰاهِيمَ مُصَلًّى. ¹

خود نماز فى نفسه به هر جا و به هر صورت كه باشد، فوايد و آثارى بى‌شمار بر آن مترتب است. در اين جهت كتابهاى بسيار پرقيمتى به رشته تحرير در آمده است؛ كتابهايى كه هريك بيانگر آداب ظاهرى و باطنى نماز است، آداب ظاهرى و باطنى اين عبادت كه به توسط هر كس رعايت شود، بدون شك او را از فحشا و منكرات باز مى‌دارد و هركس از فحشا و منكرات باز داشته شود، به خير دنيا و آخرت مى‌رسد.

و اين دو ركعت را بين همۀ نمازها خصوصيتى ديگر است و آن اينكه نماز گزار بايد از خلف مقام كه جهتى ظاهرى است توجه به اقتداى به امام هدايت؛ يعنى حضرت ابراهيم كند و با اين معنا وارد نماز شود كه در حقيقت اقتدا به ابراهيم مى‌كنم و اقتداى به ابراهيم اقتدا به همۀ انبيا و امامان و اوليا، در همۀ امور حيات و تمام جهات ظاهرى و باطنى است.

«جعل مثابه»؛ يعنى بازگشتگاه؛ همانند جعل امامت است كه در آيات شريفۀ قبل از آيۀ بالا، در حق ابراهيم بيان