59عبادت و خدمت محروم شده و در حقيقت در باطن خويش مدعى خدايى نسبت به خود و بندگان حقّند.
4 - در دور چهارم قدم در وادى «زهد» بگذارد كه زهد آزادى دل از تعلّقات غير خدايى، و جدا زيستن از محرمات و خوددارى از افراط و تفريط و مايۀ سلامت باطن و بصيرت دل و آگاهى به خطرات و عامل سالم ماندن از شرور و بيرون رفتن از دنيا با سلامت كامل روح و نفس است.
5 - در دور پنجم طواف، قدم به منزل «صبر» نهند، آن حالت پرقيمتى كه نمى‌گذارد انسان در برابر حوادث تلخ و شيرين از كرامت و فضيلت و انسانيت و ايمان و اخلاق دست بردارد و دين به دنيا بفروشد، و آخرت به لذّت زودگذر معامله كند و جاى حق را با باطل در زندگى عوض نمايد.
6 - در طواف ششم، قدم در وادى با عظمت «توكّل» گذارد و براى هميشه حضرت محبوب را در تمام امور وكيل خود گيرد و براى اصلاح امور دنيا و آخرت برجناب او و راهنماييهاى حضرتش تكيه نمايد و به عنايت و رحمت و لطف و كرم او با كمال اطمينان اعتماد كند كه خداوند مهربان براى عبد در دنيا و آخرتش كافى و در همۀ