37نظر عده‌اى از مفسران كه آن را مركّب از دو جزء «سلبى» و «ايجابى» دانسته‌اند، مركب نيست.
علامه طباطبائى، مفسر عاليقدر قرآن رحمه الله در توضيح اين مطلب مى‌گويد:
«نفى در اين جمله، نفى جنس است و مراد از «اِلٰه» آن وجودى است كه حقيقتاً «اله» بر او صدق مى‌كند، لذا مى‌تواند خبر محذوف، «موجود» يا «كائن» باشد و تقدير جمله اين است «لا اله بالحقيقة و الحق موجود» و چون لفظ جلاله مرفوع است نه منصوب، لذا «الّا» براى استثنا نيست، بلكه وصف براى «اله» و به معنانى «غير» است. خلاصه معناى آن اين است: لا اله غير اللّٰه بموجود.
پس جمله براى نفى آلهۀ موهوم و متخيل غير از اللّٰه است نه براى نفى غير خدا و اثبات وجود خداى سبحان، چنانكه عدۀ فراوانى تصور كرده‌اند و شاهد اين معنا آن است كه در اين بحث فقط به «نفى» احتياج است تا وحدت خداى سبحان در مقام الوهيت تثبيت شود، نه «اثبات و نفى» باهم، به‌علاوه كه قرآن شريف اصل وجود خداوند تبارك و تعالى را بديهى مى‌شمارد، به‌طورى‌كه براى تصديق آن نيازى به اثبات نيست و عنايت قرآن فقط به اثبات صفات خدا