23ديدگاه‌هاى خويش را روشن و خود را از نسبت وهابى بودن پاك و مبرّا سازند.
يكى از علماى اهل‌سنّت چابهار آن را به فارسى ترجمه كرده‌اند. تفصيل ديدگاه‌هاى اين دو فرقه را مى‌توان از آن كتاب دريافت نمود.
كتاب المهند على المفند در پاسخ اين پرسش كه آيا جايز است كسى پس از وفات پيامبر صلى الله عليه و آله در دعا به آن حضرت متوسل شود، مى‌نويسد: «عندنا و عند مشايخنا يجوزالتوسل فى الدعوات بالانبياء و الصالحين من الاولياء و الشهداء والصديقين فى حياتهم و بعد وفاتهم بأن يقول فى دعائه اللهم انى أتوسل اليك بفلان أن تجيب دعوتى و تقضى حاجتى الى غير ذلك كما صرح به شيخنا و مولانا الشاه محمد اسحق الدهلوى و بينه فى فتاواه شيخنا و مولانا رشيد احمد الگنگوهى...».
«از ديدگاه بزرگان و اساتيد ما توسل در دعاها به پيامبران، افراد شايسته از اوليا، شهدا و صديقين در حيات و پس از مرگ جايز است به اين صورت كه خدايا به واسطۀ فلان پيامبر يا بندۀ خوبت به تو متوسل مى‌شوم تا دعاى مرا اجابت و خواستۀ مرا بر آورده سازى. به اين ديدگاه مولانا محمد اسحاق دهلوى تصريح فرموده و مولانا رشيد احمد گنگوهى آن را در فتاواى خود روشن ساخته است.»
اين ديدگاه در روايات نيز بيان شده است.