27اين حرم امن الهى، كنار هم بنشينند و از طريق مذاكرات صريح و دوستانه به هرگونه نزاع پايان دهند.
ه : حجّ عامل تقويت و نيرومندى دين است
امير مؤمِنان على عليه السلام در اين مورد مىفرمايد: (
فَرضَ اللّٰه... الحجَّ تَقْويَةً لِلْدِّين) 1؛ (خداوند حج را براى تقويت و نيرومندى دين واجب كرده است). بديهى است، هر بنياد و سازمانى كه به اقتضاى طبيعت اين عالم، بر اثر عوامل مخرّب روبه ضعف و سستى مىگذارد نيازمند به عوامل تقويت و ترميم كنندهاى است تا ضعف آن را جبران كند و به حال اوّلش برگردد.
دين هم كه سرمايۀ سعادت دو جهان انسان است، براثر تبليغات بيگانگان از خارج و طغيان تمايلات و شهوات از داخل و فراهم بودن زمينه براى اجراى هوسها و تمنيّات نفس از طريق انگيزه هاى گناه، قهراً قدرت معنوى خود را در انسان از دست مىدهد و در زير پردههايى از غفلت و دنياپرستى رو به زوال و نابودى مىرود.
در اين ميان ناگهان نسيم لطف و عنايت مىوزد و نداى روحبخش ( وَ لِلّٰهِ عَلَى النّٰاسِ حِجُّ الْبَيْتِ) كاروانهاى حج را از تمام بلاد اسلامى به راه مىاندازد و بار ديگر مكه به عنوان «اُمُّ الْقُرىٰ» همچون مادرى مهربان، فرزندان دورافتادۀ خود را به دامن مىگيرد و در طى چند روز محدود، خاطرات روحافزاى عبادت و بندگى خدا را با نشان دادن جنبه هاى زندگى بخش در دلها تجديد مىكند، و سفر پر خطر مرگ، بىاعتبارى دنيا، جدايى از مال و فرزند و عيال و خاندان، مراحل هولناك برزخ و محشر و قيامت را مقابل چشمها مىآورد، زحمات طاقتفرساى انبيا و اولياى خدا را در راه تأسيس و تحكيم مبانى دين تذكّر مىدهد و خلاصه پردههاى