13
سلام بر رمضان
رمضان، دعوت است و تو مهمان.
رمضان دعوتى است معنوى و تو ميهمان خدايى.
مگر نه اينكه مهمان بايد به دلخواه صاحبخانه رفتار كند؟
مگر نه اينكه هر چه را ميزبان آورد بايد تناول كرد و هر جا كه او گفت، آرميد؟!...
تو اينك، در كجاى جهانى؟ و جايگاه تو در پهنۀ خلقت كجاست؟
براى چه آمده‌اى؟
از كجا آمده‌اى و به كجا خواهى رفت؟
تا كجا مى‌توانى پرواز كنى و با كدام بال و پر و به سوى كدام مقصود و در كدام جهت؟
آيا خود را شناخته‌اى تا بدانى كه براى چه كارى؟
آيا استعدادهايت را بازشناسى كرده‌اى كه بدانى تا كجا مى‌توانى پيش بروى؟
و... اساساً مال اين جهانى يا متعلّق به آن جهان؟
براى بقايى يا فنا؟