30انجام داد، براى من نيز الگو و اسوه است.»
و نيز پدر بزرگوارش مىفرمود:
«يَكُونُ لِي بِالْحُسَيْنِ عليه السلام أُسْوَةٌ»؛ 1 «اسوۀ من حسين عليه السلام است.»
و نيز در روايت آمده است كه موعود اسلام(عجّ)، روز جمعهاى 2 در روز عاشورا قيام مىكند و اين مسأله گوياى آن است كه امام حسين عليه السلام اسوۀ امام زمان عليه السلام نيز مىباشد.
پس آن حضرت اسوۀ جاودانۀ جوامع اسلامى است.
جلوههاى تولّٰى و تبرّى
كتاب سرخ حياتبخش عاشورا، داراى دو فصل است:
* فصلى مربوط به حمايت و همسويى با اولياءاللّٰه و كسانى كه خود را فداى راه حق كردهاند؛ (تولّى).
* * فصلى ديگر مربوط است به اظهار انزجار و نفرتِ فرزندان حق در مقابل هواداران باطل (تبرّى).
آرى، اين دو فصل، سراسر كتاب تاريخ عاشورا را، در طول حيات عاشورا تشكيل مىدهد. بر اين اساس پيروان عاشورا بايد با جامعنگرى و واقعبينى، هر دو فصل را مورد توجه قرار دهند و از اين راه به دو مسأله مهم تولّى و تبرىٰ بنگرند و بدان جامۀ عمل بپوشند. گرچه بعضى از خوانندگانِ اين كتاب شورانگيز، تنها به عنوان يك كتاب تاريخ، كه به زمان گذشته تعلق دارد، بدان مىنگرند ليكن بايد به كتاب عاشورا به عنوان يك كتاب زندگىساز و هميشه زنده و رهنمود دهنده نگريست.
شكوفايى فطرت ولايت
برپايى عزادارى در مصيبت اهلبيت عليهم السلام همان تولّى و تبرّى است و گوياى تجلّى