48پيشكسوتان» طبقه بندى كردند. داوران محترم، بدون توجه به ملاحظات جانبى، به بررسىِ اشعار رسيده پرداختند. اين در حالى بود كه اشعار رسيده در قالب‌هاى نوين و شعر نو نيمايى اندك بود و كار داورى را براى داوران مشكل مى‌ساخت. اين امر سبب شد تا در اين زمينه، تنها يك اثر برگزيده شود.
مسألۀ مهم، استقبالى بود كه از اين مسابقه به عمل آمد و اشعار زيادى سروده شد و به بعثۀ مقام معظم رهبرى ارسال گرديد. اين تجربه مى‌تواند ادامه يابد و ان شاءاللّٰه در سالهاى بعد پربارتر برگزار شود.
برندگان شعر در قالب كهن، عبارت بودند از:
رتبۀ اول: آقاى آرش شفاعى از تهران، براى غزل «خلق چرخيدند» برندۀ حجّ تمتع.
رتبۀ دوم: انسيۀ جراحى از بجنورد، براى مثنوى «راهب معبد بهاران»، برندۀ سفر عمرۀ مفرده.
رتبۀ سوم: آقاى سيد محمد ابوترابى از قزوين، براى غزل «بگو ببخش» به‌طور مشترك با خانم نغمۀ مستشار نظامى از كرج براى غزل «هنوز هم» و خانم بهجت فروغى مقدم براى غزل «كبوترى از نژاد حيرت» هريك برندۀ چهار سكۀ تمام بهار آزادى.
در بخش برندگان، شعرهايى كه در قالب نوين سروده شده، تنها يك نفر يعنى آقاى حسن صادقى‌پناه از كرج براى شعر نو نيمايى «شطى از ستاره و فانوس» برنده عمرۀ مفرده شدند.
منتخبان بخش سوم، كه پيشكسوتان و نام آشنايان بودند، در سه رتبه برگزيده شدند و آنها عبارت بودند از:
رتبۀ اول: آقاى سهيل محمودى از تهران، براى غزل «زمزم ياد» به‌طور مشترك با آقاى حسين اسرافيلى از تهران، براى غزل «بقيع غريب»، هر دو نفر برندۀ سفر حج تمتّع.
رتبۀ دوم: آقاى افشين علاء از تهران، براى غزل «مهر بقيع»، برندۀ سفر عمرۀ مفرده.
رتبۀ سوم: جعفر رسول‌زاده «آشفته» از اصفهان، براى غزل «بقيع» و برندۀ چهار سكۀ بهار آزادى.
دوازده نفر هم كه اشعارشان شايستۀ تقدير شناخته شد، هر كدام يك تقديرنامه به همراه دو سكۀ تمام بهار آزادى دريافت كردند.