43حديث مذكور، ميان كعبه ميخ سُرَّةالدنيا را كوبيده بودند، و بعد از آن بجهت ترتب آثار مفاسد بر آن، برطرف نمودند.

شيخ محى الدين شافعى از شيخ ابوعمرو بن صلاح شافعى نقل كرده است به اين مضمون : در اين نزديكى ¹، بعضى از فاجران حيله‌وران كه در كعبه بدعت در امر باطل نموده كه از آنها ضرر عظيمى به عوام مى‌رسد، يكى عروةالوثقى است، و آن جاى بلندى است از ديوار خانه [ كعبه] كه در مقابل در خانه است و آن را عروةالوثقى نام نهاده‌اند، و به خيال عوام انداخته‌اند كه هر كه خود را به آن برساند پس بتحقيق كه خود را به عروةالوثقى رسانيده خواهد بود و به اين سبب، عوام كمال تعب مى‌كشند تا خود را به آن مى‌رسانند، و گاهى مى‌شود كه بعضى سوار بعضى مى‌شوند... و ديگر ميخى است كه در ميان خانۀ مباركه كوبيده‌اند و آن را سُرَّة الدنيا يعنى ناف دنيا ناميده‌اند... ².

بعضى از علما مى‌فرمايد كه : شايد مرادش از مردانى كه در كعبه با زنان مختلط مى‌شدند، خدمۀ كعبه باشند يا اينكه در آن عصر، متعارف چنان بوده است كه مردان با زنان داخل مى‌شدند، و الّا در اين اعصار، مردان در يك روز و زنان در روز ديگر داخل مى‌شوند و در مجموع سال از براى مردان هشت روز، و از براى زنان هشت روز ديگر درِ خانه را مى‌گشايند، و منبر چوبين را نزد آستانۀ در كعبه مى‌گذارند كه مردم به آسانى داخل شوند. هشت روز حِصّۀ ³ مردان : 1 - روز عاشورا است، 2 - روز دوازدهم ربيع المولود كه نزد جماعت تسنّن و بعضى از شيعه روز ولادت خاتم الانبياءء صلى الله عليه و آله است، 3 - روز جمعۀ اوّل ماه رجب كه روز غايب است، 4 - جمعۀ آخر رجب، 5 - پانزدهم شعبان كه روز برات است، 6 - اوّل جمعۀ ماه رمضان، 7 - آخر جمعۀ آن، 8 - پانزدهم ماه ذى‌القعدة.

و هر روزى كه مردان داخل مى‌شوند، زنان روز بعدش داخل مى‌باشند، و روز بيستم