12نمىشود و عبارت نهايى زيباتر و يا قابلفهمتر خواهد بود. در مورد عبارتها يا واژههايى كه به متن اصلى افزوده شده است؛ عبارتهاى افزوده شده، همچنانكه معمول است درون علامت [ ] قرار گرفته؛ اين افزودهها، يا براى روشنتر شدن مفهوم متن بوده و يا به جهت تصحيح و تكميل متن با استفاده از منابع. امّا واژههايى كه داراى رسم الخطّ و شيوۀ كتابت مختلف و گوناگون هستند، سعى شده است كه به شيوۀ زمان حاضر كتابت شوند، به عنوان نمونه «خاموش» بجاى «خواموش»، «حيات» بجاى «حيوة»، «برخاستن» بجاى «برخواستن»، «خاتون» بجاى «خواتون»، «خاطر» بجاى «خواطر»، «آمدهاى» بجاى «آمدۀ» و... كتابت گرديده است.
روش تحقيق
چون «مصباح الحرمين»، كتابى عبادى و دينى است و بيشتر مطالب آن مأخوذ از روايات و احاديث و كتابهاى فقهى و تاريخ اسلام و حديث مىباشد، بنابراين مهمترين كار در تهيۀ اثر حاضر، يافتن منابع اين مطالب بود كه اين كار، با مورد استفاده قرار دادن بيش از دويست و پنجاه عنوان كتاب، از مصادر مختلف روايى و تاريخى انجام پذيرفته است؛ نام اين منابع معمولاً در پاورقىها بطور اختصار، و در پايان كتاب بطور مشروح نقل شده؛ جهت آگاهى از علائم، فهرست علائم مورد استفاده در پاورقىها و توضيح مربوط به آن، در پايان مقدّمه و آغاز كتاب درج شده است.
در هنگام تصحيح با صرف زمان و دقّت زياد، سعى شده است كه منابع مطالب و روايات موجود در متن، در پاورقى درج گردد، امّا چون مؤلّف در بسيارى از موارد با تلفيق رواياتى بسيار به ذكر و شرح يك مبحث پرداخته است، كار تحقيق به صورتهايى متفاوت در پاورقى به چشم مىخورد :
الف - اگر روايت يا مطالب نقل شده در متن اصلى، با روايات يا مطالب بدست آمده در منابع مورد استفاده هيچ تغييرى نداشت، در پاورقى فقط به ذكر نام منابع اكتفا شده است.
ب - جايى كه مطالب متن با مطالب منابع، تفاوتى اندك داشته و مفهوم كلّى تطبيق