100پيامبر صلى الله عليه و آله به على عليه السلام ، به همين آيه مورد بحث استدلال مى‌كردند، اشاره به اين است كه ديگران در دوران جاهليت بت‌پرست بودند. تنها كسى كه در مقابل بت سجده نكرد على عليه السلام بود. چه ظلمى از اين بالاتر كه انسان بت پرستى كند؟ مگر لقمان به فرزندش نگفت: يٰا بُنَيَّ لاٰ تُشْرِكْ بِاللّٰهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ ؛ ¹ «اى فرزندم! شريك براى خدا قرار مده كه شرك ظلم عظيمى است.»

به عنوان نمونه هشام‌بن سالم از امام صادق عليه السلام نقل مى‌كند كه فرمود: «وَ قَدْ كَانَ إِبْرَاهِيمُ عليه السلام نَبِيّاً وَ لَيْسَ بِإِمَامٍ حَتَّى قَالَ اللَّهُ إِنِّي جٰاعِلُكَ لِلنّٰاسِ إِمٰاماً قٰالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِي فَقَالَ اللَّهُ لاٰ يَنٰالُ عَهْدِي الظّٰالِمِينَ مَنْ عَبَدَ صَنَماً أَوْ وَثَناً لاٰ يَكُونُ إِمَاماً» ² ابراهيم عليه السلام پيامبر بود، پيش از آنكه امام باشد، تا اينكه خداوند فرمود من تو را امام قرار مى‌دهم. او عرض كرد از دودمان من نيز امامانى قرار ده، فرمود: پيمان من به ستمكاران نمى‌رسد، آنان كه بتى را پرستش كردند، امام نخواهند بود.» ³

در حديث ديگرى، عبداللّٰه‌بن مسعود از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل مى‌كند كه: خداوند به ابراهيم فرمود: «لاٰ أُعْطِيكَ لِظٰالِمٍ مِنْ ذُرِّيَّتِكَ. قٰالَ: يٰا رَبِّ وَ مَنْ الظّالِمُ مِنْ وُلْدِي الَّذي لاٰ يَنٰالُهُ عَهْدِكَ؟ قٰالَ مَنْ سَجَدَ لِصَنَمٍ مِنْ دُونِي، لاٰ أَجْعَلُهُ إِمٰاماً أَبَداً، وَ لاٰ يَصْلُحُ أَنْ يَكُونَ إِمٰاماً»؛ «من پيمان امامت را به ستمكاران از دودمان تو نمى‌بخشم، ابراهيم عرض كرد: ستمكارانى كه اين پيمان به آنها نمى‌رسد كيانند؟ خداوند فرمود: كسى كه براى بتى سجده كرده هرگز او را امام نخواهم كرد و شايسته نيست كه امام باشد.» ⁴

6 - امام از سوى خدا تعيين مى‌شود

از آيه مورد بحث، همچنين استفاده مى‌شود كه امام (رهبر معصوم همه جانبه مردم) بايد از طرف خدا تعيين شود؛ زيرا:

1 - امامت يك نوع عهد و پيمان الهى است و بديهى است چنين كسى را بايد