55يتناول المنع من السفر إلى كل بقعة مقصودة.
بخلاف السفر للتجارة وطلب العلم ونحو ذلك 1.»
«سخن پيامبر صلى الله عليه و آله : (لاتشدّ الرحال) شامل سفر به هر بقعه‌اى مى‌شود كه به قصد آن بقعه مسافرت شود. ولى شامل سفر براى تجارت و تحصيل علم و امثال آن نمى‌گردد.»
اين احتمال نيز مردود است؛ زيرا اگر چه گفته‌اند: «در مستثناى مفرّغ لازم است عمومى‌ترين مفهوم در مقايسه با مستثنا در تقدير گرفته شود»، ولى هم‌نوع و هم‌صنف بودن مقدَّر با مستثنا لازم و ضرورى است.
و بر فرض بپذيريم كه كلمۀ مقدَّر «مكان» است، در اين صورت حديث دلالت دارد بر اينكه براى زيارت بقعه يا مكانى جز مساجد سه گانه باربندى و مسافرت نشود. امّا اگر كسى به قصد زيارت رسول خدا صلى الله عليه و آله و اولياى الهى و سلام دادن به آن حضرات مسافرت كند، نه به قصد زيارت ضريح و مكانى كه آن حضرات در آنجا مدفون‌اند، اين حديث شامل آن نمى‌شود. شكّى نيست كه مسلمانان از دورترين شهرهاى اسلامى با اعتقاد به زنده بودن رسول خدا صلى الله عليه و آله و امامان عليهم السلام و به قصد عرض ارادت و اخلاص و سلام، به مدينه و شهرهاى ديگر مى‌روند، نه براى زيارت ضريح و يا مكانى كه آنان در آنجا دفن شده‌اند.