48آن احاديث، عبداللّٰه بن عمر عمرى يا كسانى ضعيف‌تر از او وجود دارد كه نمى‌شود با روايت آنها حكم شرعى را ثابت نمود.
آرى! پيشوايان دين در باب زيارت پيامبر صلى الله عليه و آله فقط به روايتى كه ابوداود در سنن ابى داود از ابوهريره نقل مى‌كند اعتماد كرده‌اند. ابوهريره از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: «هيچ مردى نيست كه به من سلام كند، مگر اينكه خداوند روح من را به جسدم برمى‌گرداند تا من جواب سلام او را بدهم.» و نيز در سنن نسائى از پيامبر صلى الله عليه و آله روايت شده است كه آن حضرت فرمود: «خداوند در كنار قبر من فرشتگانى را گمارده تا سلام امّت مرا به من ابلاغ كنند.» لذا درود و سلام بر پيامبر صلى الله عليه و آله چيزى است كه خداوند و رسولش به آن امر كرده‌اند و به همين دليل علما سلام دادن به پيامبر صلى الله عليه و آله را مستحب دانسته‌اند.»
از مجموع كلمات ابن تيميّه استفاده مى‌شود كه ايشان در باب زيارت پيامبران مدّعى چند نكته است:
1. زيارت قبر پيامبران در صورتى كه شخصى به قصد زيارت آنان برود، عملى ساختگى و بدعت است.
اين سخن در حرمت زيارت قبر پيامبران براى هر كسى كه قصد زيارت كند كاملاً صراحت دارد؛ زيرا به اعتقاد ابن تيميّه اين زيارت بدعت است و بدعت حرام مى‌باشد.
2. كسى كه به قصد زيارت قبر پيامبران و افراد صالح و