54
«إِنَّكَ واللّٰهُ مَا أَرَدْتَ بِهَذَا إِلاَّ الْفِتْنَةَ وَإِنَّكَ وَاللّٰه طَالَ مَا بَغَيْتَ الْإِسْلاَم شَرّاً لاَ حَاجَةَ لَنَا فِي نَصِيحَتِكَ». 1
«به خدا سوگند تو با اين گفتار، انگيزۀ فتنه‌گرى دارى. تو پيوسته بدخواه اسلام و مسلمانان بوده‌اى. ما نيازى به خيرخواهى تو نداريم.»
خاطر شريف سؤال كننده را (اگر سؤال كننده‌اى باشد) به اين نكته جلب مى‌كنم كه: شجاع آن نيست در همه جا شمشير بكشد و درو كند، شجاع، كسى است كه به وظيفۀ خود عمل كند، چه بسا شجاعانى هستند كه حاضر به شنيدن يك سخن حق نيستند و طبق مثل معروف كه سعدى مى‌گويد: «دو صد من سنگ برمى‌دارد و طاقت يك سخن نمى‌آرد.»
روزى پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله گروهى را ديد كه بر گرد شخصى جمع شده‌اند. پرسيد: اين كيست؟ گفتند: فردى دلاور است كه سنگين‌ترين وزنه‌ها را برمى‌دارد. پيامبر در پاسخ فرمود: دلاور كسى است كه بر خواسته‌هاى نفسانى خود چيره شود. 2
تاريخ اسلام گواهى مى‌دهد كه درخت اسلام در دل برخى ريشه ندوانيده بود، بلكه نهالى تازه پاگرفته در دل آن‌ها بود و امكان داشت با نسيمى يا بادى از جاى كنده شود.
پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله به عايشه مى‌فرمايد:
«لَوْ لاَ أَنَّ قَوْمَكِ حَدِيثُ عَهْدِهِمْ بِالْجَاهِلِيَّة لَهَدمْتُ الْكَعْبَةَ ثُمَّ