98امام عليه السلام مى‌فرمايد: آرى، به شرط آنكه دخترك فريب نخورد.
عرض كردند: حدّ رسيدن او به جايى كه فريب نخورد كجاست؟
فرمود: ده سالگى».
پاسخ به نويسنده چنين است كه: در متعه و نكاح دائم از اين نظر تفاوتى ديده نمى‌شود. اهل‌سنّت نكاح با دختر خردسال را، اگر چه شش سال بيش نداشته باشد، اجازه مى‌دهند، و روايت مى‌كنند كه پيامبر صلى الله عليه و آله عايشه را، كه شش سال بيش نداشت، به زنى گرفت.
شيخ طوسى و شيخ صدوق از عايشه روايت كرده‌اند كه گفته است:
«پيامبر صلى الله عليه و آله مرا به عقد خود درآورْد در حالى كه دختركى شش ساله بودم و با من همخوابگى كرد در حالى كه نُه سال بيش نداشتم» (صحيح بخارى، ج 3، ص 1189؛ صحيح مسلم، ج 2، ص 1038).
اهل‌سنت نكاح دائم دختر شيرخواره را نيز جايز مى‌دانند كه به خواست خدا پس از اندكى چگونگى آن را باز خواهيم گفت. پس اگر بتوان دختركى خرد و شيرخواره را به ازدواج دائم درآورْد متعۀ او نيز مانعى نخواهد داشت، زيرا احكام اين دو نكاح، جز در موارد استثنايى، يكسان است.
نويسنده مى‌گويد: امام خمينى متعۀ دختر شيرخواره را جايز مى‌داند و مى‌گويد: «اشكالى ندارد كودك شيرخواره را متعه كرد و او را در آغوش گرفت و تفخيذ كرد و بر او بوسه زد.» (تحريرالوسيله، ج 2، ص 241، مسألۀ شمارۀ 12).
پاسخ وى آن است كه: در تحرير الوسيله مسأله چنين نيست و آنچه