97نكاح را براى همۀ مردم روا شمرده براى پيامبران، امامان و دختران ايشان نيز روا شمرده است، زيرا نكاح، سنّت است و هر كه از سنّت رسول خدا صلى الله عليه و آله روى تابد از ما نيست.
نويسنده مى‌نويسد: «كلينى آورده است كه متعه رواست اگر چه براى يك‌بار همخوابگى ميان مرد و زن و به اين سخن در فروع كافى تصريح شده است» (فروع كافى، ج 5، ص 460).
پاسخ او چنين است كه اگر انجام اين عمل از سوى اهل بيت عليهم السلام ثابت باشد و همۀ آنها اين اصل را پذيرفته باشند ديگر اشكالى در ميان نخواهد بود و در اين هنگام ديگر تفاوتى نخواهد داشت كه مدت متعه يك روز باشد يا دو روز، و يك ماه يا دو ماه يا هر مدّت ديگرى، زيرا متعه عملى است روا بر مدّتى معلوم، خواه اين مدّت كم باشد يا زياد، و نكاح متعه در اين هنگام به نكاح دائم مى‌مانَد. هر كه زنى را به نكاح دائم درآورَد و يك بار با وى همخوابگى كند و آن‌گاه او را طلاق دهد بى‌هيچ اختلافى نكاح و طلاق او صحيح است و كوتاهى مدّت عقد به صحّت آن زيانى نمى‌زند.
نويسنده مى‌گويد: در دخترى كه متعه مى‌شود شرط نيست بالغ و راشد باشد، بلكه گفته‌اند مى‌توان دختر ده ساله را نيز متعه كرد. از همين رو كلينى در فروع ، جلد 5، صفحۀ 463، و شيخ طوسى در تهذيب، ج 7، صفحۀ 255، آورده‌اند كه به امام صادق عليه السلام عرض شد: آيا مرد مى‌تواند دخترك خردى را به متعۀ خود درآورَد؟