88مجلسى قدس سره مى‌گويد: «پس از آن بدانيد كه در اين حديث اشكالى نهفته است و آن اينكه در تواريخ معروف است كه آن ملعون پس از خلافت به مدينه نرفته و بلكه از شام بيرون نيامد تا بمرد و به جهنم رفت» (بحارالانوار ، ج 46، ص 138).
نويسنده مى‌گويد: همراه من اين روايت را بخوانيد: از امام صادق عليه السلام است كه فرموده: «پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نمى‌خوابيد مگر آنكه چهرۀ فاطمه را ببوسد» (بحارالانوار، ج 43، ص 44) و «چهرۀ خود را ميان دو سينۀ او مى‌نهاد» (بحارالانوار، ج 43، ص 78).
پاسخ به نويسنده چنين است كه: رواياتى كه بدان اشاره مى‌شود رواياتى هستند مرسل و ضعيف و مجلسى بدون سند آنها را در بحار آورده است، و اگر هم درستى اين حديث را بپذيريم باز هم با آداب منافاتى ندارد، زيرا پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله او را همچون پدر و از سرِ محبّت و بزرگداشت مى‌بوسيد نه بر پايۀ شهوت و لذّت، و اين هيچ اشكالى ندارد.
اين در حالى است كه بيشتر علماى اهل‌سنّت بوسيدن هر عضو فرزند اعمّ از پسر و دختر، جز عورت را، روا مى‌دانند. ابن‌حجر مى‌گويد:
«ابن بطال گفته است: مى‌توان هر عضوى از اعضاى فرزند خردسال را بوسيد و نزد بيشتر علما هر عضوى از اعضاى فرزند بزرگسال را نيز مى‌توان بوسيد مگر شرمگاه او را. در مناقب فاطمۀ زهرا عليها السلام گفتيم كه پيامبر صلى الله عليه و آله او را مى‌بوسيد. ابوبكر نيز دخترش عايشه را مى‌بوسيد» (فتح البارى ، ج 10، ص 350).