191ايشان ببخشايد» (صحيح مسلم ، ج 4، ص 2105).
احاديث در اين باره ميان اهل‌سنّت فراوان است و نيازى به شمارش همۀ آنها نيست.
نويسنده پس از آن سخن از صحيفۀ ناموس به ميان مى‌آورَد و از امام رضا عليه السلام حديثى ذكر مى‌كند كه فرموده است صحيفه‌اى نزد اوست كه در آن نام شيعيان ايشان تا روز رستخيز آمده است، چنان‌كه نزد او صحيفه‌اى است كه نام دشمنان ايشان تا روز رستخيز آمده است.
نويسنده بعيد مى‌داند صحيفه‌اى وجود داشته باشد كه بتواند نام همۀ شيعيان را تا روز رستخيز در خود جاى دهد، زيرا اگر تنها بخواهند شيعيان امروز عراق را نام برند دست كم به صد جلد كتاب نياز هست، ديگر چه رسد به اسامى همۀ شيعيان جهان.
پاسخ وى اين است كه با چشمپوشى از اسناد اين روايات، از پاره‌اى احاديث چنين پيداست كه نام شيعيان بر صحيفه‌هايى نوشته شده بوده كه هم وزن بار يك شتر بوده است 1. پس اگر چنين بوده و تنها نام شيعيان نوشته شده باشد محال نيست كه اين صحيفه حاوى نام همۀ شيعيان باشد.
شايد هم مقصود از شيعيان، مواليان حقيقى اهل‌بيت عليهم السلام باشد كه پيرو احكامى هستند كه امام صادق عليه السلام آنها را چنين توصيف كرده است:
«شيعيان ما اهل هدايت و تقوا و خير و ايمان و فتح و ظفرند»، نه هر كه از